COLUMN JAN DIRK V/D ZEE: ‘WAAROM ACCEPTEREN CLUBS GEEN NEE?’
Op ruim 50.000 overschrijvingen in het amateurvoetbal worden circa 3.000 dispensatieverzoeken gedaan voor spelers die hun overschrijvingsformulier te laat hebben ingestuurd. Indien er sprake is van overmacht, word je alsnog overgeschreven. Heb je geen geldende reden en je bent meer dan een paar dagen te laat, dan houdt het voor de KNVB op en zul je nog een seizoen bij je ‘oude’ club moeten spelen.
Dit hebben we zo met elkaar afgesproken en het is anders onmogelijk om de uiteenlopende competities op tijd te kunnen organiseren. Bovendien zou het niet eerlijk zijn om clubs die te laat zijn, meer ruimte te geven dan verenigingen en spelers die het wel keurig op tijd weten te regelen en zich aan de afspraken houden.
Tot zover niks aan de hand. Ware het niet, dat we nu al een aantal seizoenen achter elkaar een lichte toename zien van het aantal overschrijvingen én dispensatieverzoeken, maar een explosieve groei waarnemen van het aantal mensen, dat geen nee meer accepteert. Met name in de A-categorie van het amateurvoetbal.
Discussie
Wat betekent dat? Veel weerwoord en eindeloze discussies. Waarbij vaak drie of meer mensen bij een vereniging de KNVB bestoken met mails, brieven en telefoontjes. Meestal in de trant van: ‘Terecht hoor, dat de overschrijving is afgewezen, we waren gewoon te laat, maar kan er in dit geval toch geen uitzondering gemaakt worden? Het is zo ontzettend belangrijk voor deze speler of speelster. Bovendien, de KNVB is er toch voor de leden?’
Ook op andere terreinen in het amateurvoetbal lijken mensen het steeds moeilijker te vinden om genoegen te nemen met een besluit waar ze het niet mee eens zijn. Neem de uitspraken van de KNVB Tuchtrechtspraak. Let wel; dat is een onafhankelijk orgaan met aanklagers en rechters, die vrijwillig proberen de regels van het voetbal te handhaven.
Instituut
Er hoeft maar een schorsing te worden uitgesproken of de kort gedingen vliegen je om de oren in Zeist. Het lijkt wel alsof de KNVB Tuchtrechtspraak per definitie wordt gezien als een instituut, waar je tegen aan kunt schoppen. Ook al heb je geen gelijk, je probeert het toch te krijgen. Desnoods in hoger beroep. Zelfs het afwijzen van gratieverzoeken, voor spelers die langdurig geschorst zijn vanwege zeer ernstige overtredingen, wordt aangevochten.
“Leden beschouwen het lidmaatschap van hun voetbalclub steeds meer als een abonnement op Netflix”
Er zullen legio verklaringen zijn waarom mensen steigeren van een nee. Ik kan en wil er niet aan wennen. Een vereniging is er voor en door leden, geen product dat je eventjes in de supermarkt koopt. Bovendien wordt geen mens slechter van een nee op zijn tijd. Integendeel zelfs. Bij tegenwind gaat de vlieger hoger.
